سلام بهانه زندگی

سلام دردانه زندگیم.

الان هنگامه 7 و 10 دقیقه است. وارد هفته هجدهم شدی و من و مامانی خیلی از این وضعیت مسرور هستیم.

لحظه ها را یکی یکی می شماریم تا به سرانجام برسه. لحظه هایی که الان من و مامانی سپری می کنیم مملو از عشق و شادی و دوست داشتنی که قرار است در آینده ای نزدیک با توی کوچولو هم تقسیم بشه وسهمی از این عشق و دوستی ببری.

این روزها حسابی مامانی رو اذیت میکنی. مدام تکون میخوری و به تب و تاب افتادی. انگار جایی که خوابیدی و بیداری تنگ و تاریکه که البته همینطوره و چاره ای نیست باید تحمل و صبر پیشه کنی.

خلقت انسان از آفریده خلق به همین سبک و سیاق ادامه پیدا می کنه. ما هم همینطور به دنیا اومدیم، اجدادمان هم همینطور، آینده گان هم به همین روال به دنیا می آیند.

ای هستی بابا و ای انیس مادر... ما برای تو بهانه ها در زندگی داریم و تو برای ما پدری و مادری که همیشه مواظبت باشند.

قربان هس هس تنفس گرمت که همواره شنیدنی است...

بابایت میثم.